بهرهوری مقوله جدیدی است که به دنبال طرح موضوع بهرهوری در جامعه روبه رشد و متحول و پویا مطرح میگردد.
بررسی
سهم رشد بهرهوری کل عوامل تولید در رشد اقتصادی درکشورهای توسعه یافته
یا در حال گذار بیانگر این واقعیت است که در دو دهه گذشته در این کشورها
سعی شده سهم عمدهای از رشد اقتصادی از طریق رشد شاخصهای بهرهوری کل عوامل تامین شود.
بهرهوری
که یکی از مفاهیم اقتصاد است اینگونه تعریف میشود: `مقدار کالا و یا
خدمات تولید شده در مقایسه با هر واحد از انرژی و یا کار هزینه شده`. به
دیگر سخن بهرهوری عبارتست از بدست آوردن حداکثر سود ممکن با بهره گیری و
استفاده بهینه از نیروی کار، توان، استعداد ومهارت نیروی انسانی، زمین،
ماشین، پول، تجهیزات، زمان، مکان و…به منظور ارتقا رفاه جامعه .
بر خلاف
پندار برخی افراد بهره وری فقط برای صنایع نیست بلکه بهره وری سطوح مختلفی
دارد و همه افراد در همه سطوح نقش دارند یعنی اینکه افراد میتوانند با
تفکر، ابداعات و نوآوریهای خود عملا` در چند سطح گوناگون موثر واقع گردند،
سطوح مختلف بهره وری عبارتاند از: ١- سطح فرد ۲- سطح گروه کاری ۳- سطح
سازمانی ۴- سطح رشتههای تجاری، خدماتی، صنعتی و یا کشاورزی ۵- سطح بخشهای
اقتصادی ۶- سطح ملی و کشوری ۷- سطح جهانی در سطوح فردی به دنبال تدابیری
برای افزایش بهره وری فردی هستیم.
و در سطح گروه نیز به دنبال افزایش بهره وری گروه کاری هستیم.
بدیهی است که موضوع بهره وری بیشتر در سطوح سازمانی و رشتهها مطرح میشود و بیشترین ضوابط و شرایط مربوط به بهره وری را میتوان در آنها مشاهده کرد.
چه
بسا برخی مشاغل و حتی برخی دستگاهها به دلیل انجام فعالیتهای موازی و
تکراری بودن وظایف سازمانی در یکدیگر ادغام شده و برخی از آنها حذف
شدهاند.
برخی مواقع ایجاب میکند که بدلیل مصالح ملی برنامه ریزان
اقتصادی و سیاست گذاران مثلا` در زمان جنگ دستور دهند کارخانههای کالاهای
غیرضروری و لوکس اقدام به همکاری با سایر کارخانههای تولید مواد غذایی و
حتی کارخانههای ساخت جنگ افزار نمایند و تولید کالای خود را تعطیل نمایند و
یا مصالح عمومی ایجاب میکند جند خانه که در مسیر طرح یک شاهراه واقع
گردیده خریداری یا معاوضه گردیده و تخریب شود.
منبع : بهره وری