در حالی که تعداد بی شماری از کودکان به علت فقر، سوء تغذیه، بیماری های واگیردار و جنگ جان خود را از دست می دهند شاهد تعداد زیادی مرگ و میر کودکان بر اثر سوء رفتار هستیم.
“کودک آزاری” به عنوان یک پدیده اجتماعی- فرهنگی که نشان دهندة بحران در یک جامعه است، امروزه روند رو به رشدی را در جامعه ما طی می کند.
پژوهش حاضر با این فرضیه که کودک آزاری در کشور ما رو به افزایش است، انجام شده است. در این پژوهش افراد متخصص و دست اندرکار در زمینه کودک آزاری و پژوهشگران این حوزه که شامل ۵۰ نفر هستند مورد سوال قرار گرفته اند.
هدف این پژوهش بررسی و پی بردن به عوامل زمینه ساز کودک آزاری بوده است که نتایج پژوهش نشان گر آن است که احتمال بروز کودک آزاری در وضعیت های اجتماعی و خانوادگی خاصی بیشتر مشاهده می شود به طوری که بر اساس نتایج به دست آمده مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار عبارتند از : فقر، بی‌کاری ، اعتیاد ، خانواده‌‌های پر جمعیت و شلوغ، تک والد بودن، خانواده های منزوی ، عدم تفاهم و دوستی بین والدین، تحصیلات پایین والدین، بیماری های روانی آنها، جنسیت کودکان مورد آزار، اختلالات کودکان مانند بیش فعالی، بیماری، معلولیت و همچنین فرزندان اول خانواده، کودکان خیابانی و کودکان ناخواسته، سن والدین، مسائل فرهنگی یک کشور، قوانین حقوقی و …
با در نظر گرفتن رشد شاخص‌‌های فقر، اعتیاد، بی کاری، طلاق، ازدواج موقت، کودکان خیابانی و سایر شاخص‌‌های مهم تاثیرگذار، فرضیه پژوهش مبنی بر رشد کودک آزاری در ایران تأئید شد.
مراقبت برای رشد اولیه و تکامل کودکان خردسال، راه‌گشای زندگی آنان در آموزش، خوداتکایی و زندگی مستقل در آینده است. کودک در هنگام تولد موجود ناتوانی است که برای طی کردن مسیر زندگی مستقل نیاز مبرمی به زندگی خانوادگی دارد به‌طوری‌که اگر این حمایت خصوصاً در سال‌های اولیه زندگی خدشه دار شود ادامه زندگی سالم کودک با مخاطره بسیار جدی مواجه می‌شود. در این دوران حساس، کودک زندگی مستقل، توجه به دیگران، رعایت حق و حقوق سایر افراد، نظم و انظباط و … را در محیط پویا و صمیمی خانوادگی فرا می گیرد. فرآیند رشد و تحول کودک تابع تأثیر متقابل عوامل زیستی، روانی و اجتماعی است و خانواده نقش بسیار مهم و اساسی را در این زمینه ایفا می کند.
جهت دانلود متن کامل تحقیق کودک آزاری کلیک نمایید
طبق آمار سازمان جهانی بهداشت در سال ۱۹۹۹ چهل میلیون کودک صفر تا چهار ساله در سراسر جهان در معرفی انواع کودک آزاریها قرار گرفته اند . کودک آزاری(child abuse) رفتاری است که در آن کودک مورد انواع آزارهای جسمی ، جنسی ، بی توجهی و سوء استفاده های عاطفی قرار می گیرد . کودک آزاری آسیب اجتماعی است و به عنوان یکی از اولویتهای مسائل اجتماعی و بهداشتی درمانی در کشورهای مختلف جهان مطرح است . آمارهای مختلف حتی در کشورهای پیشرفته بیشتر تخمینی است و موارد واقعی همیشه بیشتر از آمارهای رسمی است زیرا کودک آزاری از هر نوع (جسمی، جنسی، بی توجهی و غفلت عاطفی) در جوامع مختلف مذموم است و در بسیاری از کشورها جرم تلقی شده و برای مرتکب آن عواقب قانونی وجود دارد .
کودک به کسی اتلاق می شود که کمتر از هجده سال سن داشته باشد . این تعریف با عنایت به تناقضهای موجود در قوانین و مقررات ایران در مورد سن طفل و فرد بالغ انتخاب شده است . خاطر نشان می سازد که در قوانین جاری سن تکلیف برای دختران ۹ سال تمام و برای پسران ۱۵ سال تمام می باشد . از سوی دیگر ، حداقل سن برای شرکت در فعالیتهای سیاسی – اجتماعی از جمله رای دادن شانزده سال در نظر گرفته شده است.
کودک آزاری طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی عبارت است از :
آسیب یا تهدید سلامت جسم و روان و یا سعادت و رفاه و بهزیستی کودک به دست والدین یا افرادی که نسبت به او مسئول هستند (آقابیگلولی،۱۴:۱۳۸۰)
اما در اصطلاح متخصصین امر ، هر گونه آسیب جسمی یا روانی و سوء استفاده جنسی یا بهره کشی و عدم رسیدگی به نیازهای اساسی افراد زیر ۱۸ سال توسط افراد دیگر ، کودک آزاری تلقی می شود . اگرچه در این تعریف تلاش شده تا همه وجوه و ابعاد آزار کودکان توضیح داده شده شود اما در هر حال بسیاری از مفاهیم مندرج در آن ، ممکن است در بین صاحب نظران اختلاف برانگیز باشد. در واقع ، تعاریف متعددی از آزار و خشونت با توجه به اهداف و کاربردهای متنوع آن ارائه شده است .جهت دانلود متن کامل تحقیق کودک آزاری کلیک نمایید